Waarom a.s.r. niet direct in wapens belegt

Sinds de oorlog in Oekraïne is vrede in Europa niet meer vanzelfsprekend. Het zogenaamde ‘vredesdividend’ lijkt op zijn retour en Europese overheden moeten meer doen om zichzelf te kunnen verdedigen. Militair én economisch.

Wij vinden dat een democratie en haar burgers beschermd moeten worden. Een democratische rechtstaat moet kunnen beschikken over de juiste middelen, waaronder wapens, om een vrije samenleving te waarborgen. Vanuit dat perspectief beleggen wij sinds het begin van ons duurzame beleggingsbeleid in 2007 juist in overheden die mensenrechten respecteren en staan voor democratische waarden en vrijheden voor de bevolking.

#asrdoethetniet

a.s.r. sluit sinds 2007 direct investeren in de wapenindustrie uit. Dat leek vanzelfsprekend tot het begin van de oorlog in Oekraïne. Sindsdien lijkt het sentiment te kantelen. Onder meer de Nederlandse minister van Defensie, de commandant der strijdkrachten van het Nederlandse leger en de NAVO doen een oproep om beleggingen in wapenmakers niet uit te sluiten. Ook a.s.r. krijgt vragen of we ons beleid om niet in de wapenindustrie te beleggen niet zouden moeten herzien. Want waarom zouden we investeringen in wapens die nodig zijn om onze vrijheden en waarden te verdedigen, uitsluiten?

Dit zijn gerechtvaardigde vragen. En omdat a.s.r. streeft naar een duurzame samenleving waarin mensen kunnen leven in vrede en veiligheid, heeft a.s.r. in een brede dialoog, waarbij onder meer onze eigen beleggingsexperts, een ethicus, en de Raad van Bestuur betrokken waren, haar standpunt over investeren in de wapenindustrie geëvalueerd. Want wij zien de noodzaak van wapens om landsgrenzen te kunnen verdedigen en de functie die wapens heeft om te voorkomen dat landen worden aangevallen. Daar tegenover staat het dilemma hoe wij als belegger de wapenindustrie kunnen financieren en tegelijkertijd kunnen waarborgen dat mensenrechten gerespecteerd worden en onschuldige burgerslachtoffers worden voorkomen als wapens niet in de juiste handen terechtkomen. Wij kunnen als investeerder in de wapenindustrie er niet voor zorgen dat wapens alleen gebruikt worden voor gerechtvaardigde doeleinden, het beschermen van vrijheid en democratie en handhaving van de rechtsstaat.

Uiteindelijk heeft dit argument de doorslag gegeven en geleid tot het handhaven van het uitsluitingsbeleid om niet rechtstreeks te beleggen in commerciële wapenondernemingen of bedrijven die handelen in wapens. Wij blijven dit wel indirect doen via beleggingen in democratische overheden. Op deze manier willen wij voorkomen dat het geld van onze polishouders uiteindelijk gebruikt wordt voor verkeerde doeleinden. Laat onverlet dat we openstaan voor alternatieve vormen van beleggen, zoals een obligatielening door de Nederlandse overheid bedoeld voor defensie, waarmee we de wereld een stukje veiliger kunnen maken.